بخش قبلی: تفاوت copy و view در نامپای
فرم (shape) آرایه، در واقع همان تعداد عناصر موجود در هر بعد آن است. همه‌‌‌‌‌‌‌‌ی آرایه‌‌‌‌‌‌‌‌های numpy یک اتریبیوت با نام shape دارند که در واقع یک تاپل است که عضو iام آن بیانگر تعداد عناصر موجود در بعد iام آرایه است. به مثال زیر توجه کنید:
|
1 2 3 4 5 |
import numpy as np arr = np.array([[1, 2, 3, 4], [5, 6, 7, 8]]) print(arr.shape) |
کد بالا تاپل (۲,۴) را برمی‌گرداند.
توجه کنید که برای یک آرایه یک بعدی، اتریبیوت shape، یک تاپل به فرم (,n) است که n تعداد عناصر آرایه را نشان می‌دهد.
برای یک آرایه دو بعدی، اتریبیوت shape، یک تاپل به فرم (n,m) است که n تعداد سطرها و m تعداد ستون‌هاست.
به طور خلاصه، اتریبیوت shape یک تاپل با طول ndim (یعنی تعداد بعدهای آرایه) است که هر عنصر این تاپل، طول هر بعد را نشان می‌دهد. نامپای می‌تواند تا ۳۲ بعد را مدیریت کند.
در کد زیر با استفاده از پارامتر ndmin، یک آرایه ۵ بعدی تعریف کرده‌ایم:
|
1 2 3 4 5 6 |
import numpy as np arr = np.array([1, 2, 3, 4], ndmin=5) print(arr) print('shape of array :', arr.shape) |
